Granada

8 december 2018 - Granada, Spanje

Een groot deel van het jaar vormen de besneeuwde pieken van de Sierra Nevada het decor van Granada. In iets meer dan een half uur sta je vanuit de stad op een heuse skipiste in het bergdorp Pradollano. Aan het einde van de dag konden we pistenbullies hun werk zien doen, althans: we zagen 3 lichtjes de berg op en af gaan. Maar we komen nu niet voor de bergen en zijn dan ook niet in Pradollano geweest.

Niet dat we onze kuiten niet hebben laten afzien; het is flink klimmen als je in de Moorse wijk El Albaicín rondloopt. Geen probleem na een heerlijke nacht en een prima ontbijt. En wel tienhonderd felicitaties! Jeuuuujjjjjj, we vieren de 65e verjaardag van Angénis!

We zijn onze eerste Granadadag begonnen bij de 15e-eeuwse Santa Iglesia Catedral Metropolitana de la Encarnación de Granada, of gewoon: Catedral de Granada. Waarna al snel de kapel van de universiteit volgde. Klikklik, zoomzoom. In beide religieuze instellingen liepen we tegen een mis aan. Fotograferen en filmen zijn dan natuurlijk verboden. Al denkt toch menig toerist dat dat niet voor hem bedoeld is… De Capilla Real hebben we alleen van de buitenkant gezien, daar stond me een rij wachtenden. Daarna onze weg vervolgd dwars door allerlei kleine gezellige steegjes met de wereld aan toeristenzut in vaak piepkleine volgepropte winkeltjes. Vervolgens langs het riviertje de Darro gelopen, naar flamencodansers gekeken en na een verjaardagstaartje (voor Greet zelfs weer koffie!) op een tjokvol terrasje de heilige berg Sacromonte beklommen. ‘Lopen’ is hier trouwens een groot woord: ‘schuifelen’ is een betere term. Al die Spanjaarden en andere toeristi die ook zo nodig van Granada willen genieten (geef ze eens ongelijk) kozen ook onze route. En dan zijn er ook nog al die lamlendelingen die te lui zijn om te lopen en zich in een taxi naar boven laten vervoeren over hetzelfde smalle weggetje. Wij klommen trouwens helemaal tot aan La Abbadía del Sacromonte en Granada. Een flinke klim maar absoluut de moeite waard. Groot, groter, grootst en hartstikke gesloten op dat moment. Geeft niks, want we hebben al zoveel kerkelijk moois gezien…

Onderweg stroomden de felicitaties binnen, dan voel je je echt jarig 😊, maar gelukkig nog geen 65. Neuh, we hoeven nog geen rollator te bestellen!

Na een heerlijke pauze is het goed wandelen, naar beneden en weer naar boven (en dan naar beneden en weer naar boven, en …) door de El Albaicín. Allemaal smalle straatjes en witte huizen, ooit bewoond door adel en ambachtslieden. En langs de rand van de wijk ook grotwoningen. Gitanos hebben zich eeuwenlang in die grotwoningen in de berg verschanst.

In de Moorse tijd waren er 30 moskeeën in deze wijk die in opdracht van Los Reyes Católicos, het katholieke koningspaar Ferdinand II van Aragon en Isabella I van Castilië, tijdens hun heerschappij omgebouwd werden tot katholieke kerk. Lekker stel was dat, we komen ze overal tegen en niet altijd in een positieve context…

De receptioniste van ons hotel tipte ons gisteren al dat we naar het uitkijkpunt bij de Iglesia de San Nicolás moesten lopen. Daarvandaan zou je een schitterend uitzicht hebben op het Alhambra. En ze had gelijk! Niet alleen een schitterend uitzicht, er waren ook hele leuke terrasjes waar we een lekker hapje en drankje gedaan hebben. In Granada wordt bij elk drankje standaard een gratis tapa geserveerd. We hebben gewacht tot zonsondergang, het Alhambra in de schijnwerpers mag je niet missen, daarvoor is het echt te mooi. Met ons waren er honderden andere mensen die op het uitzichtpunt bij de kerk stonden te wachten. Heel bijzonder hoe al die Spanjaarden genieten van hun eigen cultureel erfgoed.En wij hebben nog ff gezelli op het terras gefacetimed met E&E.

21.00 uur, klop klop: de receptioniste met een flesje champoepel voor mijn verjaardag! Hebben we haar gelijk kunnen bedanken voor de supertip.

Grappig, in El Albaicín zijn ook de openbare watertappunten, ajibes. En behalve waterputten heel veel toeristen, misschien ook wel veel Granadezen, en veel straatmuziek. Vooral gipsy.

En als je dan door zo’n meute mensen loopt, ruik je de meest vieze parfums om je heen. Spaanse vrouwen én mannen houden kennelijk van wc-verfrisserluchtjes, brrrrrrrrr.

We hadden ons voor deze vakantie voorgenomen om vooral Spaans te eten en zeker geen Italiaans of zo. Maar al terughobbelend over de kleine kiezelsteentjes door El Albaicín kwamen we langs veel Arabische eethuizen. En dat kan natuurlijk wel, Arabisch eten in een Moorse wijk in Spanje. Heerlijk! Een proeverij voor twee personen met zeven verschillende gerechten en bijbehorende thee. En ook hier was het mudvol. Wij niet hoor, maar er werd ook heel wat aan de waterpijp gelurkt.Na zo’n maaltijd is het dan wel even goed om nog een half uurtje te moeten lopen naar het hotel.

En nu is het even lekker nagenieten van een supergave dag, met een glaasje bubbels!

Foto’s

6 Reacties

  1. Ellen:
    9 december 2018
    Dat klinkt als een geweldige verjaardag, helaas wat ver weg van je vriendjes 💋
  2. Jacques:
    9 december 2018
    Veel dank weer voor de goede fotoos (ik kijk graag plaatjes). Phoebe vond de poezenfoto het allerbeste.
  3. Jansje:
    9 december 2018
    Wat een prachtige scherpe foto's! En wat een mooie gebouwen. En vandaag natuurlijk een van de mooiste en bijzonderste ....het Alhambra. Hopelijk hoeven jullie niet te lang te wachten om naar binnen te mogen.
  4. Huub:
    9 december 2018
    Wat een kleurrijk geheel en heerlijk verjaardag gevierd met de buitenwereld binnen iPhone bereik!
  5. Gineke Bos:
    9 december 2018
    👍💋👍
  6. Frederike:
    10 december 2018
    Nog heel hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag. Beter dan dit kan je je verjaardag niet vieren lijkt me.👍