Malaga

Nog een laatste dag genieten in de zon. Na het ontbijt gepakt en de tassen alvast in de auto gedaan. Daarna via de Alcazaba Gibralfaro een enorm steil pad naar beneden gelopen. Vlakke stukken afgewisseld met heul veul traptreden. Nog nooit zo veel trapgelopen als in deze vakantie. Klapkuiten krijg je daarvan! Daar hebben de hier langs-hippende eekhoorns vast geen last van… Langs het pad was het schitterend begroeid met nog volop bloeiende planten. Het is hier aan zee nog warmer dan we de afgelopen dagen in het binnenland hebben meegemaakt.

De Alcazaba hier in Málaga noemen ze ook wel het mini Alhambra. Omdat we gisteren de echte gezien hebben, kan deze alleen maar tegenvallen, of niet dan?! We zijn er dus alleen langsgelopen om 130 meter af te dalen naar het centrum. Málaga heeft een sjiek centrum met bijbehorende sjieke kerstversiering. Dat blijft een bijzonder schouwspel met temperaturen ver boven de 20 graden Celsius. We zijn op ons gemakkie door het centrum gelopen langs de kathedraal die maar één toren heeft: La Manguita.

Slenteren is niet alleen vermoeiend, het doet de maag ook verlangen naar inhoud. Daarom de laatste tapas van deze week genuttigd op een plein met daarop, hoe kan het ook anders, een reuze kerstboom. Laten we vooral ook niet vergeten te vermelden dat je niet zonder levensgevaar (nou ja…) hier over straat kunt: het is hier soms spekglad. Dat komt vooral omdat de stoepen met zeep geschrobd worden, maar niet nagespoeld. Lekker hoor met je vibramzooltjes glibberen over die fris riekende zeepresten.

Buiten de als toerist uitgedoste toeristen komen we ook veel schoolklasjes tegen, die door de leraar veelvuldig tot stilte gemaand worden als ze muzikanten passeren. Dat vinden wij dan wel weer gedisciplineerd hè! Helaas zien we ook hier in Málaga, net als in Córdoba en Granada, behoorlijk wat bedelaars.

En dan vervolg je je toeristenwandeling richting haven, waar alleen maar van die plastic ogende strijkbouten duur liggen te wezen. En als je dan tóch aan de Costa del Tingelingeling bent, dan moet je wel effe naar het strand. Daar zijn we al liggend op een heuveltje onder een palmboom vermaakt door de plaatselijke parkietenfamilie. We kunnen ons voorstellen dat de lokale bewoners niet heel erg blij zijn met deze groene gastjes. Zo zit er een, of nee twee, oh nee het zijn er acht, twaalf, nee, twintig… En die máken met zijn allen een kabaal! Maar goed, voor ons toeristi zijn ze erg vermakelijk om naar te kijken. Maar de ‘miauwende’ meeuwen vermaken ons ook wel hoor. Denk je dat je een kat hoort, zijn het hier dus meeuwen: typisch gevalletje Spaanse identiteitscrisis?!

Enfin, we verlaten het strand en gaan op zoek naar de taxi die ons de bult op scheurt naar de parador. Daar staat immers nog onze huurauto braaf te wachten voordat we die moeten gaan inleveren.

Voordat we daadwerkelijk vertrekken, worden we nog getrakteerd op een heuse fotoshoot van Spaanse schonen gehuld in de meest prachtige flamencojurken. Blijkt voor een tijdschrift te zijn. Acht modellen met minstens zo veel dames eromheen die eindeloos blijven frutselen tot alle plooien goed zitten. Op mijn vraag waar het voor is, krijg ik niet meer dan onthutste blikken: de dames spreken geen woord Engels. Of ik druk me niet goed uit, dat kan natuurlijk ook…

Wij drinken nog een lekker bakkie thee en gaan dan toch écht vertrekken. Na een autoritje dwars door half opgebroken Malága is Helle Hollis autoverhuur met de navigatie makkelijk terug te vinden, en we leveren de afgetankte Mokka rond vijven in. Een wat norse jongeman brengt ons met de shuttlebus naar de terminal, wij checken in, kopen nog een broodje en kunnen al snel boarden. Hoe fijn: we vliegen een half uur voor de geplande tijd. Kiek, da’s mooi wâh?! Dat vinden de dames leuk.

We klokken 20.00 uur, zitten op ruim 11 km hoogte en hebben net volgens de update van de gezagvoerder Madrid links achter ons laten liggen. Eindhoven is nat en het is er slechts drie graden. Dat wordt wennen!

Zo, aan dit blog komt hiermee een einde. Morgen gaan we allebei gewoon weer aan het werk, haha. Dank aan alle lezers voor jullie aandacht en reacties. Op naar de volgende vakantie! Groet, Angénis & Greet